Zapytał człowiek motyla:
- Widzę, że jesteś szczęśliwy, jaka jest tego tajemnica?
– Jestem wolny – to cała tajemnica. – odpowiedział motyl.
- Powiedz mi mój piękny przyjacielu, czego ty mnie możesz nauczyć o wolności? – kontynuował człowiek.
- Wolność to bycie sobą. Jestem sobą i nawet nie wiem, że jestem motylem. To wy, ludzie, tak mnie nazywacie. Jestem wolny, bo nie porównuję się z nikim i niczym, nie zazdroszczę słońcu światłości, wiatrowi swobody, chmurze nieustannego żeglowania po świecie, człowiekowi wiedzy, ptakom szybkości ich lotu i pięknego śpiewu, kwiatom ich kolorów i aromatu. Nie konkuruję z tobą w chęci panowania nad światem. Nie jestem przywiązany do tego, co było wczoraj, ani do tego co będzie jutro, żyję i cieszę się tym, czego doświadczam teraz. Mój dzień więc nigdy się nie zaczyna i nie kończy. Żyję bez lęku i kocham cały ten piękny świat. To jest właśnie wolność. To jest tajemnica mego szczęścia. – odpowiedział motyl i poleciał na następny kwiatek.
Człowiek postanowił zostać na łące dłużej i cieszyć się słońcem, zapachem i kolorami kwiatów, szumem wiatru wśród wysokiej trawy. Obserwował motyla i wraz z nim cieszył się chwilą.
Piotr Kiewra
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Twoje komentarze są moderowane.